การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแรงจูงใจของนักศึกษาต่อการเข้าศึกษาหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิตของวิทยาลัย เทคโนโลยีอุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ และเพื่อศึกษาภูมิหลังและโอกาสในการสำเร็จการศึกษา ของนักศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่นักศึกษาหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต ชั้นปีที่ 1 ทุกสาขาวิชาที่กำลังศึกษาใน ภาคการศึกษาที่ 1 ปีการศึกษา 2548 จำนวน 262 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน หาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร (Chi-Square) เปรียบเทียบความแตกต่างด้วย สถิติทดสอบค่าที (t-test) วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (ANOVA) ทดสอบสมมติฐานเพื่อการวิจัยอย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติที่ ระดับ 0.05 โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป SPSS/FW ผลการวิจัยพบว่า 1. แรงจูงใจของนักศึกษาในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยแรงจูงใจด้านความมุ่งหมายของการศึกษาอยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนด้านอื่นๆ อยู่ในระดับมาก คือ ด้านหลักสูตรหรือสาขาวิชา ด้านบทบาทของวิทยาลัยเทคโนโลยีอุตสาหกรรม และด้านเหตุผล ส่วนตัว 2. โอกาสในการสำเร็จการศึกษาของนักศึกษามีความสัมพันธ์กับภูมิหลังของนักศึกษาด้านรายได้เฉลี่ยต่อเดือนของ ครอบครัว และสาขาวิชาที่เข้าศึกษา แต่ไม่มีความสัมพันธ์กับภูมิหลังด้านเพศและสถานศึกษาเดิมของนักศึกษา 3. การ เปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยแรงจูงใจของนักศึกษาที่เป็นไปตามสมมติฐานของการวิจัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ได้แก่ กลุ่มเพศ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือนของครอบครัวที่แตกต่างกันไม่ทำให้แรงจูงใจของนักศึกษาแตกต่างกัน