การวิบัติของอาคารในประเทศไทย รอบ 25 ปี (2532-2556)
วสุรัตน์ ไชยนุวัติ * ศิวพันธ์ แซ่ลิ้ม และ สรกานต์ ศรีตองอ่อน
ภาควิชาเทคโนโลยีวิศวกรรมโยธาและสิ่งแวดล้อม วิทยาลัยเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้เป็นการนำเสนอการวิบัติของอาคารในประเทศไทยในรอบ 25 ปี ที่ผ่านมา (2532-2556) โดยได้ทำการสรุปข้อมูลการวิบัติในข้อมูลเชิงสถิติ และร้อยละ ในแง่มุมต่างๆ ของการวิบัติของอาคารในประเทศไทย โดยให้ทราบถึงข้อมูลของการวิบัติว่าเป็นไปในลักษณะใด และให้ผู้ที่สนใจรวมไปถึงวิศวกรได้ตระหนักถึงสาเหตุส่วนใหญ่ที่เป็นต้นเหตุของการวิบัติ ผลที่ได้คือข้อมูลการวิบัติเชิงสถิติ อายุของอาคารส่วนใหญ่ที่เกิดการวิบัติ ความสูงของอาคารส่วนใหญ่ที่เกิดการวิบัติ และสาเหตุหลักส่วนใหญ่ของการวิบัติ เพื่อเป็นข้อมูลในการป้องกันการวิบัติของอาคารที่จะเกิดขึ้นในอนาคตข้างหน้า ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการวิบัติของอาคารมักจะเกิดในช่วงเวลาระหว่างการก่อสร้างคิดเป็นร้อยละ 40 รองลงมาคืออายุอาคารมากกว่า 5 ปี กรณีการวิบัติของอาคารที่เกิดขึ้นในปัจจุบันนี้ส่วนใหญ่แล้วจะเกิดจากปัญหาของงานก่อสร้าง จนทำให้อาคารได้รับความเสียหาย โดยคิดเป็นร้อยละ 27.2 ของกรณีศึกษาทั้งหมด รองลงมาจะเป็นปัญหาฐานราก คิดเป็นร้อยละ 23.6 โดยความสูงของอาคารที่เกิดการวิบัติส่วนใหญ่จะเป็นอาคารที่มีความสูง 1-5 ชั้น คิดเป็นร้อยละ 49.1

คำสำคัญ : การวิบัติของอาคาร, ข้อมูลเชิงสถิติ, รอบ 25 ปี